Over dit BLOG

"Brasil-sil-silll!!!" roept de sportverslaggever om de haverklap, in elke wedstrijd waar een braziliaanse sporter of team aan deelneemt. Het "Brasil-gevoel" is dan ook veel sterker dan ons nationale "Holland-gevoel". God zélf is namelijk Braziliaan.

Wat is dat Brasil dan? Samba, halfnaakte negerinnen en tropische stranden met palmbomen?

Hier in het Zuiden niet. Hier, tussen de Gaúchos, lijken klimaat en cultuur veel meer op Argentinië en Uruguay. Een cowboy-cultuur, met veel europees bloed.
Koud in de winter.

Andere clichés gelden wel: veel corruptie, drugs en geweld, in een interessante combinatie met een hoge mate van onnozelheid en gemakzucht.
Maar ook: optimisme, zorgeloosheid, doorzettingsvermogen en ondernemerslust.

Dit blog wil in dat licht verslag doen van de meest opvallende nieuwsfeiten hier.

maandag 9 februari 2009

Daar hebben we geen terroristen voor nodig

Men sterft hier wat af. Aan ziektes, in het verkeer, door geweld, of door stommiteiten. Bij bosjes.

Met zo'n 11 miljoen inwoners op een oppervlak zo groot als Italië, zou je kunnen denken dat we hier in een gemoedelijke provincie zitten. Maar dit weekend werden er in Rio Grande do Sul 20 mensen vermoord.

Gister werd een onderzoek bekend gemaakt waaruit blijkt dat de sterftecijfers bij geweldsdelicten, in sommige wijken van Porto Alegre (per aantal inwoners), bijna net zo hoog zijn als in oorlogsgebieden.

In de wijk Guajuviras bijvoorbeeld, zijn er zo'n 75 moorden per 100.000 inwoners per jaar. In Irak 89.

De grap is dat je niet het gevoel hebt dat je in oorlogsgebied woont. De daders en de slachtoffers blijven, net zoals de meeste ellende, netjes in de Favela's. Zo kunnen wij, de gegoede middenklasse, met zijn allen eerste-wereldje spelen, en ons druk maken over alledaagse wissewasjes.