Over dit BLOG

"Brasil-sil-silll!!!" roept de sportverslaggever om de haverklap, in elke wedstrijd waar een braziliaanse sporter of team aan deelneemt. Het "Brasil-gevoel" is dan ook veel sterker dan ons nationale "Holland-gevoel". God zélf is namelijk Braziliaan.

Wat is dat Brasil dan? Samba, halfnaakte negerinnen en tropische stranden met palmbomen?

Hier in het Zuiden niet. Hier, tussen de Gaúchos, lijken klimaat en cultuur veel meer op Argentinië en Uruguay. Een cowboy-cultuur, met veel europees bloed.
Koud in de winter.

Andere clichés gelden wel: veel corruptie, drugs en geweld, in een interessante combinatie met een hoge mate van onnozelheid en gemakzucht.
Maar ook: optimisme, zorgeloosheid, doorzettingsvermogen en ondernemerslust.

Dit blog wil in dat licht verslag doen van de meest opvallende nieuwsfeiten hier.

woensdag 4 maart 2009

Bestaan die nog dan?

Dat Porto Alegre, zelfs met ruim 3 miljoen inwoners, tóch een provinciehoodstad is, blijkt wel uit de culturele agenda. Alle hoofdacts gaan aan ons voorbij, die presenteren zich voornamelijk in Rio en São Paulo, en soms in Belo Horizonte.
En gelijk hebben ze, hier in Porto Alegre krijg je nooit drie stadions vol met mensen die 50 euro voor een kaartje betalen.

Wij moeten het dus doen met alle B-artiesten, maar ook een wonderbaarlijke stoet aan lang vergeten namen komt hier voorbij. Jethro Tull, Marky Ramone, Cincy Lauper (zowel B-artiest als lang vergeten), The Guru (and his Jazzmatazz!), ze blijken nog in leven (alhoewel niet altijd in even goede conditie).

Deze week was het de beurt aan Deep Purple. Dat was 20 jaar geleden al 'oude' muziek.