Over dit BLOG

"Brasil-sil-silll!!!" roept de sportverslaggever om de haverklap, in elke wedstrijd waar een braziliaanse sporter of team aan deelneemt. Het "Brasil-gevoel" is dan ook veel sterker dan ons nationale "Holland-gevoel". God zélf is namelijk Braziliaan.

Wat is dat Brasil dan? Samba, halfnaakte negerinnen en tropische stranden met palmbomen?

Hier in het Zuiden niet. Hier, tussen de Gaúchos, lijken klimaat en cultuur veel meer op Argentinië en Uruguay. Een cowboy-cultuur, met veel europees bloed.
Koud in de winter.

Andere clichés gelden wel: veel corruptie, drugs en geweld, in een interessante combinatie met een hoge mate van onnozelheid en gemakzucht.
Maar ook: optimisme, zorgeloosheid, doorzettingsvermogen en ondernemerslust.

Dit blog wil in dat licht verslag doen van de meest opvallende nieuwsfeiten hier.

woensdag 13 mei 2009

Afspraak is afspraak.

De overvolle cellen in Brazilië zijn geen nieuws. Voorbeelden zijn gevangenen in twee of drie keer overbevolkte gevangenissen, die om toerbeurten slapen, vrouwen die bij grote groepen mannen in een cel terecht komen, en zelfs gevangenen die in zeecontainers worden gepropt.

Voor Osnildo Carneiro Lemes, hoofdcommissaris te Ivaiporã was (letterlijk) de maat vol. Hoe kon hij steeds meer mensen in te kleine celletjes blijven proppen?

Hij besloot tot een herenakkoord te komen met de gevangenen. Sinds men beloofd heeft niet te zullen ontsnappen, mogen ze 's nachts in de gangen en zelfs op het dak slapen. En dat met maar twee bewakers.

Mocht er iemand ontsnappen, dan moet iedereen weer de cel in. Dat resulteert erin dat de gevangenen op elkaar letten. De afgelopen 7 maanden is er dan ook niemand ontsnapt. Afspraak is afspraak.

“Wie niet voldoende middelen heeft, moet de situatie oplossen met creativiteit”, is een pareltje van wijsheid uit de mond Osnildo.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten